Vrijdag 13 oktober 2017. Eerste stop, in het zuiden van België
Tweede stop, alweer in Frankrijk. Jan heeft er zin in.
Derde stop.
Boodschappen, iets te knabbelen voor de avond.
Vierde stop. Bijkomen van de Periferique in de beginnende avondspits.
Het Formule 1 hotel in Orleans.
Eten bij de Buffalo Grill op loopafstand van het hotel.
Oppakken voor de tweede dag.
Eerste stop, met een superschoon toilet.
Na een eerste (heel klein)) stukje onverhard lekker pauzeren.
Flanneren door Bordeaux. Mooie plaatjes van de spiegelingen in een ondiepe vijver.
De moteren brengen de nacht buiten door, voor het raam van onze kamer.
Het ritme van pauzeren na een poosje rijden pakken we de derde dag weer op.
De tweede stop is op een bekende plek aan de voet van de Pyreneeën.
De motoren zijn nog (te) schoon.
Het lijkt wel een tweede huwelijksreis.
De zon schijnt, we zijn blij met een picknicktafel in de schaduw.
Langs de weg, toch heerlijk rustig - zeker op zondag.
Wel op tijd remmen!
Gewoon een mooi plaatje.
Het huwelijksreisgevoel blijft hangen.
Laat aangekomen in Tudela, tegenvallend gegeten, gauw slapen en de volgende dag fris ontbijten.
Genieten van het zicht op het Parque Natural de las Bardenas Reales.
De eerste meters gravel. Dat went snel.
Genieten!
Samen oprijden.
Van de fotograaf worden artistieke zwart-wit foto's gemaakt.
Mooie motoren in het Spaanse land.
Bijzonder
Rijden maar.
De stilte verstoren we nauwelijks met onze gecultiveerde motoren.
Lekker doorrijden. De horizontale strepen zitten in het landschap, het is geen beschadiging van de foto.
Keren op (eigenlijk naast) de weg.
Jan en Pauline doemen op uit het stof …
… om de zegen te halen bij pastor Bardenero
De motoren worden al wat stoffig.
Nieuw ontdekt (door ons): De Peñadil Montecillo y Monterrey, zuid–oostelijk van Tudela.
De schapen, en de drijver, zijn niet onder de indruk.
Water vormt voor Pauline geen hindernis meer.
De laatste kilometers off–road zitten er voor vandaag op.
De kerk van Tudela …
… met de vele ooievaars.
Fitness in aanloop naar weer een veeleisende dag.
Laatste onbijt in Tudela.
De motoren weer opgepakt.
De rode bergen.
Tijd voor een selfie.
Lunchen onderweg.
Jaarfoto FISCAL 2017.
De weg naar Yeba is niet meer wat ie was, want geasfalteerd.
Het uitzicht blijft schitterend.
Gelukkig zijn stukjes weg nog gravel.
Lekker eten in Áinsa. Het Chocolade toetje is het hoogtepunt.
Mooi. Nat maar mooi.
Typisch vrouw: Klaarmaken voor de foto.
Honeymoon deel zoveel
Van veel water …
… word je heel nat
Alle ruimte om het natte goed te drogen
Medicijn tegen depressie
De rivier was erg breed van alle regenwater.
Jan wacht rustig af tot de foto's genomen zijn.
Mooie bergfoto's.
Historische stad Alquézar.
Selfie … of niet.
Ja, toch.
Alles wordt vastgelegd.
.
"Waanzinnig 2" gehaald ondanks de glibberige paden.
En verder.
De vorige keer konden we hier doorheen rijden, nu was de stroming veel te sterk.
De lastige afdaling van "Waanzinnig 2"
Kleine stroompjes vormen geen probleem.
De weg ligt open.
Klaar om de zonsondergang tegemoet te rijden.
Boven op de vestingmuur van Ainsa.
Chillen op het dakterras, onder een afdakje.
's Avonds in de oude bovenstad van Ainsa.
Lekker eten met veel vlees.
De laatste meters in Spanje, wachtend bij de tunnel van Bielsa.
Eerste pauze in Frankrijk.
Opvallend andere omgeving aan deze kant van de Pyreneeën.
En de tweede
En de derde.
En de vierde. Wij staan verhard, Jan heeft nog niet genoeg van het 'ruigere' werk.
Vive le velo.
Mooi pauzeplekje.
Onze favoriete pizzeria in Brive. Veel voor weinig.
Broodje smeren …
… en opeten in de bushalte.
Het paleis van Fontainebleau.
En ook nu wordt er nog getrouwd.
Permanente bewoning in het hotelF1 Villeparisis … met bijbehorende kookluchtjes.
Hotel midden op een industrieterrein. 's Avonds in een broodje in de hotellobby.
De laatste pauze, net voor Antwerpen. Van hier gaan Pauline en Jan naar Breda, en ik naar Huissen.